Blogs

Als we iets traumatisch meemaken en we raken daardoor uit balans, dan zoeken we de oplossing in therapie. Het is gebeurd in het verleden, echter blijf je er in het hier en nu last van houden. In gesprekken zal worden geprobeerd de herinnering los te koppelen van het hier en nu. Lukt dat niet, dan wordt er vaak doorverwezen naar EMDR, een inmiddels wetenschappelijk bewezen methode waarbij door afleiding de scherpte van de emotie bij de herinnering eraf wordt gehaald. Prachtig! Veel mensen hebben hier baat bij, gelukkig! Alleen, waarom wordt er niet vaker gekeken naar de rol van het geheugen van het lichaam? Trauma's worden opgeslagen in het lichaam via het dorsale vagale systeem. Wil je hier meet over weten? lees hier de blog

Interoceptie is het waarnemen van allerlei lichaamsprocessen. Denk aan bijvoorbeeld je hartslag, hoofdpijn, spierverkrampingen, een trillend oog, spierverslappingen. Het meeste hiervan gaat onbewust, net als de meeste zintuigelijke prikkels die je door een dag heen krijgt te verwerken. Als je echter bewust waarneemt wat je ruikt, of hoort, of ziet, merk je pas hoeveel informatie je dat geeft. Datzelfde geldt voor hetgeen je lichaam je vertelt. Maar waarom zou je daar op letten? Lees hier de blog.

Ruimte. Ik vind het iets fascinerends. Het heelal met al zijn raadsels, maar ook de ruimte die we zelf om ons heen ervaren. Ruimte geeft mij een gevoel van vrijheid, openheid, lucht. Toch verschilt het per persoon en per situatie hoeveel ruimte ik als prettig om me heen ervaar. Hoe komt dat? Hoeveel ruimte hebben we eigenlijk nodig? lees hier de blog

"Als we onze training verder willen ontwikkelen, dan zouden we eigenlijk een boek over De ruimte van Laban moeten schrijven, want niemand weet waar Laban over gaat". Een gedachtespinsel, hardop uitgesproken begin 2021 naar mijn collega Peter Meijer. En zoals dat gaat, met uitgesproken gedachten, die kun je niet meer terugdraaien. lees hier de blog

Op 22 april, stapte hij voor het eerst bij ConJa in de kubus van Laban. Onrustig, druk pratend, licht nerveus. Hij vertelde dat hij mensen van zich afstootte, terwijl hij zo ontzettend graag echt contact wilde. Hij wist precies te benoemen wat er gebeurde, maar hoe het te veranderen? lees hier de blog

Al op jonge leeftijd nemen we een lichaamshouding aan die ons het beste “dient”. Het is een houding die ons denken gaat bepalen en ons denken bevestigt diezelfde houding. Wat was er eerder? Die houding of dat denken? Wie het weet mag het zeggen maar feit is wel dat we vaak niets meer aan die houding veranderen. We blijven er als het ware in “hangen”. lees hier de blog

Het lichaam kan slecht liegen. Het heeft veel emoties en herinneringen opgeslagen. Als Laban-coach verrassen de deelnemers aan mijn trainingen me keer op keer. Van jongs af aan zoeken we naar manieren om te overleven en ons lichaam vertaalt dat als het ware naar vaste houdingen waarmee we ons dan prima weten te redden: de omgeving kent ons niet anders. Ook mensen met een lichamelijk handicap hebben een eigen houding gecreëerd: deels gedwongen, deels vanuit een vorm van overleven. Lees hier verder.